'Ik geniet elke dag van het effect van ons werk’

“Met mijn maatje sta ik voor het raam van een isolatiekamer in Noordwest Ziekenhuisgroep in Alkmaar. Een jongetje van een jaar of vier ligt in bed. Hij kijkt nieuwsgierig naar ons. Omdat we niet naar hem toe kunnen, schrijven we een lieve kaart voor hem. Maar hoe krijgen we die aan de andere kant van het glas?

Idee! Maatje Mark Willekens (clown Oeps) tekent een brievenbus op de ruit. Om de beurt proberen we de kaart erin te stoppen. Dat lukt natuurlijk niet. Ik neem een aanloop en ren naar de ruit, de kaart klapt tegen het raam. Weer niet gelukt! Het jongetje kraait van plezier. Zijn moeder tilt hem op zodat hij dichterbij kan komen. Nu is er echt contact. Hij geniet van die twee domme clowns die maar blijven proberen. Hij kijkt naar zijn moeder, ze schudden samen hun hoofd over zo veel dommigheid. Gelukkig heeft mama een idee. Ze gebaart dat we de kaart onder de deur door kunnen schuiven. Wat een vondst! Op zo’n moment zie je zo mooi wat er gebeurt bij een kind. Dat jongetje komt tot leven, hij wordt echt geactiveerd door het spel.

Wennen aan de rode neus

Dat dit mijn werk zou worden, had ik eigenlijk nooit gedacht. Na mijn dansopleiding werkte ik tien jaar als danser in moderne dansvoorstellingen, daarna ging ik richting mimetheater en bewegingstheater. Het balletje ging rollen toen ik auditie deed voor het Cliniclowns Circus, dat nu niet meer bestaat. Niet voor een clownsrol, maar ik kreeg wel meteen een rode neus op in de eerste voorstelling waar ik aan meedeed. Dat was even wennen natuurlijk, maar ik vond het wel interessant. Ik besloot een clownscursus te doen om het verder te onderzoeken.

In 2018 deed ik auditie en werd ik aangenomen als CliniClown. Zo heeft de clown langzaam mijn hart veroverd. Mijn dansachtergrond komt nog wel goed van pas bij mijn werk. Je kunt Kers regelmatig door de gangen van de ziekenhuizen in Noord-Holland zien dansen. Ik geniet elke dag van het effect van ons werk op de doelgroep. Ik zie twinkelende kinderogen, speelsheid en nieuwsgierigheid. Ook bij ouders zie ik zo vaak ontspanning en pret ontstaan.

Samen in een andere wereld

Vaak zeggen mensen tegen me: ‘Ik zou het niet kunnen hoor, de hele dag met zieke kinderen, dat lijkt me zo zwaar.’ Ja, het kan zwaar zijn, maar wij focussen juist op het kind dat plezier heeft, mag spelen en lachen. Die zwaarte, daar gaan we even van weg. Al mag het verdriet er natuurlijk ook zijn. Onlangs nog had ik contact met een meisje op de CliniClowns App. Ze zei: ‘Het gaat helemaal niet goed met me, want ik ben ziek.’ Daar hebben we het dan over. ‘Wat vervelend voor je!’ En dan zeg ik: ‘Zullen we met de bal spelen?’ En huppakee, samen zijn we in een andere wereld. De rest is in dat moment vergeten.”