'De CliniClowns hebben onze herinneringen aan het ziekenhuis gekleurd'
Twee CliniClowns, een basgitaar en een dansende dochter. “Dat was een moment van geluk”, vertelt Dennis, de vader van Saar*. “Tijdens dit laatste bezoek aan het UMC Groningen zagen we de vrolijke Saar, met al haar aandacht op het positieve.”
Saar werd geboren met het syndroom van Down. Dennis vertelt: “Haar kraakbeenringen waren gesloten, waardoor haar luchtpijp nauw was.” Op zesjarige leeftijd is Saar helaas overleden. In de tijd voor haar overlijden waren de CliniClowns een steun voor Saar en haar gezin.
Vrolijkheid bracht hoop
Tijdens haar ziekenhuisbezoeken, maar ook daarbuiten, is ze vaak in contact geweest met de CliniClowns. De eerste ontmoeting was tijdens haar opname in het UMC Groningen. “Toen Saar weer aan de betere hand raakte en haar oogjes open kon doen, zat er een CliniClown aan haar bed. Dat was een bijzonder moment. Met haar volle aandacht was ze bij de clown.”
Zoals dat moment volgden er veel. “Het deed haar goed. En ons als ouders ook. De vrolijkheid die de clowns brachten gaf hoop en dat is het begin van veel goede dingen.” Dennis vertelt over de vreugde die hij vaak zag bij kinderen als de CliniClowns er waren. “Het is even wat anders dan het moeilijke van de dag. Een lach, positiviteit. Alsof er stoffen vrijkomen voor herstel.”
"De vrolijkheid die de clowns brachten gaf hoop"
Geen bloemen, maar donaties
Saars ouders zagen wat de bezoekjes van de clowns met Saar deden. “De manier waarop ze keek veranderde, je zag haar vrolijker worden. Ze kon ziek op bed liggen, maar zodra de clowns binnenkwamen haalden ze alle positiviteit in haar naar boven. Het was liefdevol en met alle tijd en aandacht voor Saar. Ze hebben onze herinneringen aan het ziekenhuis gekleurd.”
Vader Dennis en moeder Daniëlle gunnen het meer mensen om de clowns te ontmoeten. Daarom vroegen ze op Saars uitvaart niet om bloemen, maar om donaties voor CliniClowns. Ze haalden in totaal maar liefst 2520 euro op. “Met donaties kunnen zo veel mooie dingen gedaan worden. Het is belangrijk dat kinderen even vergeten dat ze ziek zijn. Saar vond dat ook altijd heel fijn.”