Hoe zwaar de situatie ook was, Suze verdiende een onvergetelijke dag

De blik in Suzes ogen toen haar clownsvrienden thuis op verjaardagsbezoek kwamen, vergeten haar moeder Annely, vader Dirk en broertjes Bram en Tom nooit meer. Suze werd toen zeven jaar, maar feest vieren? Ze kampte met een levensbedreigende schimmel in haar hersenen. Het gezin was nog lang niet klaar voor een afscheid. Hoe zwaar de situatie ook was, Suze verdiende een onvergetelijke dag. CliniClowns Hop en Stip, Suzes maatjes uit het Utrechtse Prinses Máxima Centrum, kwamen er speciaal voor op thuisbezoek.

Verrast

De clowns fleurden Suze in het ziekenhuis ook altijd op, vertelt haar moeder Annely: “Toen ze hen ontdekte, lag ze in haar bedje voor het raam. Ze was zo verrast!” Samen bakten ze broodjes, het gezin maakte een geweldig schilderij, de zeven kaarsjes op de taart werden uitgeblazen, Hop en Stip geinden onbezorgd met Suzes broertjes. Als was het misschien voor de laatste keer; het werd een prachtige verjaardag.

Nachtmerrie

Het was een lichtpuntje in de extreme periode die begon in 2018. Suze had een bol buikje en kwam daarmee terecht bij de huisartsenpost. Vervolgens moest ze direct per ambulance naar Utrecht: acute lymfatische leukemie. De chemo werd meteen opgestart, een wekenlang ziekenhuisverblijf volgde. Eenmaal thuis bleef Suze achteruitgaan. Per traumahelikopter moest ze terug naar het ziekenhuis: vermoedelijk zorgde te veel chemo in haar hersenvocht voor oncontroleerbare epileptische aanvallen. Twee maanden lag ze op de IC. “Niemand wist of ze er doorheen zou komen.”

Toen Suze daar eindelijk weg mocht, waren de CliniClowns een belangrijke steun. “Ook voor ons”, zegt Annely. “Je hoeft even niet na te denken en wordt op een fijne manier meegesleurd uit de ellende en het verdriet. Ze kon niet meer praten, maar Suzes ogen spraken boekdelen. Ze genoot intens.”

Plezier terug

Suze bleef ook daarna niets bespaard. Toch wist ze zelfs die gevaarlijke schimmel te boven te komen. Haar afweer moest worden versterkt met door anderen gedoneerde granulocyten (afweercellen). Daarna volgde een beenmergtransplantatie en ruim drie maanden isolatie.

De CliniClowns speelden er wekelijks in het gangetje bij kaar kamerdeur. Als ze aankwamen, ging Suze – als ze kon –  rechtop zitten. Soms kwam ze zelfs uit bed. De clowns tekenden haar na op het raam. Dansen met clown Stip vond ze het leukst: lekker balletten met glas ertussen. “Wat ons toen niet lukte, kregen de clowns wel voor elkaar. Ze brachten haar plezier terug.”

Vechtertje

Suze is nu een vrolijk meisje van acht. Ze zit weer op school. Haar ontwikkeling heeft twee jaar stil gestaan, maar ze is een vechtertje, vertelt Annely trots. “Als ze iets wil, dan lukt het haar.” Uit dankbaarheid voor alle steun deden Dirk en Annely CliniClowns een gulle donatie. “Het bedrag dat we normaal besteden aan relatiegeschenken namens ons bedrijf Kemtec BV ging nu naar CliniClowns. We hebben ervaren hoe enorm belangrijk ze zijn. De clowns brengen lucht en licht. Je gunt iedereen in zo’n situatie ogenblikken waarin de ziekte even niet telt.”

Dit verhaal is geschreven in 2021.