‘Ik zag eindelijk mijn kind weer’
Na een ooroperatie ligt Maud (7) bij te komen in het ziekenhuis. Ze is niet zichzelf, maar gelukkig klikt het met CliniClowns Fief en Boris. Samen zitten ze even in een heerlijke bubbel. Haar moeder Romy blikt terug.
“Mijn dochter Maud had vroeger veel last van oorontstekingen, ze kreeg ook al eens buisjes om de druk in het middenoor te verlagen. Pas in groep 3 merkten we dat ze een achterstand had ten opzichte van de andere kinderen. Uit een gehoortest bleek dat ze met haar linkeroor ruim 30 procent minder hoorde. Haar oor was aangetast door de ontstekingen.
Slopend
In een operatie hebben de artsen de volledige gehoorbeentjes, dus hamer, aambeeld, stijgbeugel, de drie kleinste botjes in het menselijk lichaam, met eigen weefsel gereconstrueerd. Normaal duurt dat drie tot vier uur, maar het werden er vijf. Ik was op van de zenuwen, liep rondje na rondje door het ziekenhuis. Allerlei angstige gedachten spookten door mijn hoofd; er zal toch niets aan de hand zijn? Die onzekerheid is slopend.
CliniClowns
Gelukkig ging het goed en hoefde ze na de operatie maar een nacht te blijven. Ze had een heel verband om haar hoofd. Dat gaf druk op haar nek, ze voelde zich uiteraard niet prettig en was zelfs een beetje paniekerig. Die ochtend kwamen de CliniClowns langs. Fijn, een beetje afleiding was meer dan welkom na alle stress!
Terughoudend
Maud vond alles wel spannend. Zelfs toen het eerste muziekje op de gang te horen was, bleef ze afwachtend: clowns? In het ziekenhuis? Ze wist niet goed wat ze ervan moest vinden. Sowieso was ze niet de Maud die wij kennen, terughoudend en voorzichtig. Dat waren de clowns ook toen ze binnenkwamen. Ze maakten grapjes maar bleven rustig, alsof ze de juiste ingang bij mijn dochter zochten. Wat kan wel, wat kan niet? Mooi om te zien, dat deden ze supergoed.
Uit zichzelf
CliniClown Fief ging op de pedaal van de prullenbak staan. Die klapte open, waar de clowns helemaal niets van snapten. Totdat Maud zei: ‘Dat komt omdat je met je grote voeten op de hendel staat.’ Het ijs brak, ze begonnen samen muziek te maken, er werd getrommeld op de vuilnisbak. Er ontstond een mooi spel. Wat later, toen de CliniClowns de kamer uit waren, ging Maud op de gang opnieuw naar ze toe, uit zichzelf. Daar hebben ze met zijn drietjes nog een tijdje op de grond zitten spelen, in alle rust. Dat was bijzonder, op dat moment zag ik eindelijk weer echt mijn Maud.
Afleiding
Mooi dat de clowns Mauds afstandelijke houding zo mooi wisten open te breken, ze was daarna vrijer en op haar gemak. We waren maar een dag en een nacht in het ziekenhuis, maar we hebben toch ervaren wat de CliniClowns voor een kind kunnen betekenen. Ik besef nu hoe belangrijk ze zijn voor kinderen die echt ernstig ziek zijn, afleiding is dan nóg belangrijker.
Herinnering
Onlangs kreeg Maud opnieuw een gehoortest. Helaas bleek dat de operatie niet het gewenste resultaat gehad, haar gehoor is nauwelijks verbeterd. Mogelijk moet ze zelfs nog een keer geopereerd worden. Ze hoort wel iets beter en gelukkig gaat het goed met haar, ze mag weer turnen en rennen. Al met al is de ontmoeting met de CliniClowns ons allemaal bijgebleven. Haar rode neus heeft ze vaak op en het liedje dat ze samen met de clowns neuriede, komt nog regelmatig voorbij. Het heeft indruk gemaakt. Wij kijken er met plezier op terug, het was speciaal om mee te maken.”