Spelen vanuit je hart

​Spetter spat

“Elara was een paar maanden oud toen clown Bes en ik haar voor het eerst ontmoetten op de Intensive Care van het Sophia Kinderziekenhuis. Toevallig kwamen we binnen toen ze voor het eerst in bad ging. Met mijn accordeonnetje speelde ik een melodie en we zongen: ‘Spetter, spetter, spat, lekker in bad...’ Later hoorde ik dat de ouders dit liedje nog altijd zingen wanneer Elara in bad gaat. Dat is natuurlijk wel bijzonder.”

​Gewoon mens

“Maatwerk leveren, dat is wat we doen. In wezen spelen we niet anders voor baby’s dan voor oudere kinderen. Het gaat erom aan te sluiten bij de ontwikkelingsfase van het kind. Bij baby’s stellen we ons bescheiden op en zijn we alert op de signalen en de lichaamstaal van het kind. Gewoon mens zijn en van daaruit contact maken is dan belangrijker dan het clownen. Spelen vanuit je hart, de sfeer en emotie aanvoelen en daar iets mee doen, zodat er wat verandert en er weer ruimte ontstaat.”

Actie en reactie

Volgens Hans zijn kinderen al op jonge leeftijd goed in staat om contact te maken. “Wanneer een kindje zich ligt te rekken en te strekken in de armen van de ouder, is dat een mooi moment om deze bewegingen te spiegelen en te ondersteunen met geluidjes. Als het kindje onze bewegingen volgt en zelf stopt met bewegen, dan stoppen wij natuurlijk ook. Zo ontstaat er een spel van actie en reactie.” 

​Echt contact

“Wij zijn er in principe voor alle kinderen in het ziekenhuis, ook voor de allerkleinsten. Voor de ouders is een clownsbezoek eigenlijk net zo belangrijk als voor het kind. Ze vinden het fijn dat hun kind wordt gezien. Als zij even kunnen ontspannen, doen de kinderen dat ook. Dat zie je echt gebeuren. Een bezoek is voor mij pas geslaagd als ik kinderen en ouders zie genieten, dat de sfeer in de kamer is veranderd ten opzichte van toen we binnenkwamen. En dat we écht contact hebben gemaakt. Daar gaat het om.”