‘Vertrouwen maakt dat we mooie momenten kunnen creëren’
“Samenwerken als CliniClowns is…” “Kwetsbaar durven zijn, reflecteren, elkaar scherp houden en vertrouwen op elkaar.” CliniClowns Carolien (clown Tip) en Bea (clown Biba) spelen regelmatig samen en kennen de kracht van het spelen als CliniClowns-duo. Bea: “We vertrouwen enorm op elkaar en op onze training. Dat maakt dat we als clowns samen steeds weer mooie momenten kunnen creëren.”
Het is een gezellig duo. De enthousiaste Bea begon in 2007 als CliniClown. Carolien, die wat rustiger overkomt, werkt sinds 2012 als CliniClown. Sinds een paar maanden spelen de dames samen in het Radboud UMC in Nijmegen als CliniClowns Biba en Tip. Clowns met ieder een eigen karakter, maar juist daarin vullen ze elkaar aan. Carolien: “Bea is als Biba een soort bonbonnetje. Fris en fruitig. En een beetje naïef af en toe.” Bea: “Caroliens clownspersonage Tip is vaak ondeugend. Een levendig en nieuwsgierig typ en op een leuke manier een beetje brutaal.”
Hoewel ze misschien van elkaar verschillen, hebben ze ook zeker overeenkomsten als CliniClowns. “We zijn allebei wel van het doorpakken”, vertelt Bea. “We zullen niet snel afwachtend een kamer binnenstappen. We hebben allebei een gezonde dosis directheid.” Als ze een afdeling oplopen, verandert de sfeer vaak gelijk. Volgens Carolien komt dat door Bea’s muzikaliteit. “Als Biba een van haar instrumenten bespeelt, gaan deuren vaak gelijk open. Het is heel fijn om daar op mee te kunnen varen.”
Elke week samen op pad gaan, vraagt ook inzet en eerlijkheid van beide kanten. Daarom geven de twee elkaar open feedback. Carolien: “We checken bij elkaar of iets geloofwaardig is, of het echt overkomt. Geloof ik jou? Is iets wat je doet waarachtig? Die vragen zijn zo belangrijk.” Bea beaamt dat volledig. “Die oprechtheid moet in je spel zitten. Als je elkaar gelooft, weet je dat je dat ook over kan brengen op kinderen.”
Een leuk moment dat ze samen meemaakten in het ziekenhuis, was met een jongen van vijftien. Hij zat naast zijn bed, samen met zijn moeder. Dat het bed leeg was, viel gelijk op bij de CliniClowns. Ze pakten twee prullenbakken als stoel en besloten te wachten op de jongen van het lege bed. Carolien: “Daar zaten we te wachten, samen met de jongen en zijn moeder.” Maar het wachten duurde ze te lang. “Toen we weg gingen, beloofde de moeder dat ze de groeten zouden doen aan de jongen”, vertelt Bea. “Maar daarbij noemde ze zijn naam en toen viel alles bij Biba en Tip op zijn plek.” Carolien: “Ach nee, je zat hier gewoon de hele tijd, riepen we uit!”
“Tijdens elk bezoek zoek je naar de juiste manier om contact te leggen”, aldus Bea. “We gaan ook niet zomaar op pad. We zijn onderdeel van een zorgsysteem, hebben goed contact met pedagogisch medewerkers”, vult Carolien aan. Volgens haar is spelen als CliniClown ook vergelijkbaar met een grote pot vol vaardigheden en competenties. “Je hebt verschillende dingen nodig die je op de juiste manier en op het juiste moment samenvoegt. Wat je kan gebruiken, voel je als CliniClown aan.” Bea voegt toe: “Ooit las ik de tekst: als CliniClown moet je niet halen, maar brengen. Dat is wat een CliniClown doet. Je komt niet voor jezelf, maar voor het kind.”
Foto’s door: Eric Scholten, Concept in Beeld