‘De onrust is even weg, ze heeft onbezorgd plezier’

“Dag mevrouw van Hoorn!” Lou en Bonkie stiefelen de knusse kamer van mevrouw binnen in het Rotterdamse verzorgingscentrum Sonneburgh, locatie Ravenswaard. De CliniClowns spelen hier elke twee weken voor de bewoners met dementie. In coronatijd videobelde mevrouw regelmatig met Bonkie via de CliniClowns App. En ook toen Bonkie op een hoogwerker voor haar raam speelde, vond ze het geweldig.

Vanochtend is ze wat afwachtend. “Ik moet zo naar mijn moeder. Weten jullie misschien waar ik ben?” Pas als activiteitenbegeleidster Miranda Sluijters geruststellend naast haar gaat zitten, zakt de onrust weg. Ja hoor, de clowns mogen best op de stoelen tegenover haar plaatsnemen, knikt ze. “Maar wel voorzichtig hoor”, zegt ze tegen Lou, als die haar geliefde knuffelbeer op schoot neemt.  

Handen

Als ze weer op haar gemak is, zetten de clowns een liedje in, Bonkie speelt op haar ukelele. Mevrouw luistert aandachtig, haar handen beginnen mee te tikken. Als ze haar handen omhoogsteekt, doet Lou hetzelfde. Er ontstaat een muzikaal samenspel, een vrolijk dansje met vier handen. Terwijl Bonkie speelt, verliezen Lou en mevrouw zich even in het moment en het woordeloos ritme van hun handbewegingen. Mevrouw straalt, ze geniet van de simpele harmonie tussen beweging en muziek. 

“Zo fijn dat we haar even kunnen laten ontspannen”, zegt Martine (CliniClown Lou). Mevrouw heeft al vanaf het begin een bijzondere band met de clowns. “Ze behandelt ons haast als haar kleinkinderen, ze is altijd verschrikkelijk lief voor ons”, vult Niki (Bonkie) aan. “Als we een liedje hebben gezongen, zegt ze: jullie hebben het allebei mooi gezongen, jullie zijn allebei even leuk en aardig. Ze wilde vooral niemand voortrekken.”  

Contact

De CliniClowns merken dat ze tegenwoordig helaas wat vaker in de war is. Martine: “Omdat we mensen vaker zien, merken we het ook als de ziekte doorzet. Dan moeten we bij dezelfde persoon andere ingangen naar contact zoeken. We moeten haar meer op haar gemak stellen. Ze herkent ons nog wel, maar ze weet niet precies wat er van haar wordt verwacht. Het spel met de handen werd uiteindelijk het startpunt voor echt contact en plezier. De beweging van haar handen was voor ons een aanknopingspunt, iets om op in te zoomen. De spanning bij haar verdween.”  

Onbezorgd

Activiteitenbegeleidster Miranda bekijkt alles met een lach. Ze geniet elke keer weer van de clownsbezoekjes en het soms wonderlijke effect op ‘haar’ bewoners. “Mevrouw is inderdaad wat angstiger. Dit vreugdemoment doet mij daarom ook goed. Ik zie dat ze haar zorgen vergeet. De onrust is even weg, ze heeft onbezorgd plezier. Mensen kunnen door het clownsspel even alle spanning loslaten. Ik zie met mijn eigen ogen hoe belangrijk de clowns zijn voor het welzijn van onze bewoners.”