‘Het verrassingseffect is goed voor de kinderen’

Als de CliniClowns hier zijn, gebeuren er altijd bijzondere dingen. Een jongetje zat op zijn vaste plekje in de hangmat toen de clowns kwamen. Hij hoorde muziek op de gang, klom uit de hangmat en rende naar de deur. Alle kinderen waren gefascineerd door de kleurrijke clowns die hun dag kwamen opvrolijken, niemand lette op de koffer die ze in een hoek neerzetten.

‘Hij voelde zich begrepen’

Opeens merkt dat jongetje de koffer op. Clown Waldo liep naar hem toe en samen maakten ze spelenderwijs de koffer open. Er zaten allemaal kokers in. Het jongetje, dat net zoals de meeste kinderen op zijn groep niet verbaal communiceert, pakte een van de kokers en keek erdoorheen. Waldo pikte dit meteen op en tuurde door de andere kant. Zonder woorden ontstond een spel waarbij ze steeds op een andere plek door die koker naar elkaar gluurden. Ik zag het plezier bij dat jongetje. Hij voelde zich begrepen, dat Waldo meeging in zijn fantasie vond hij fantastisch. Dat vind ik zo mooi aan de clowns. Ze spelen in op wat ze zien. Als een kindje zelf afstand neemt dan respecteren ze dat ook, ze duwen nooit door. 

In ons kinderdagcentrum komen kinderen van nul tot twaalf jaar. De meesten komen hier binnen met een ontwikkelingsachterstand, maar we hebben ook kinderen met autisme, adhd of bijvoorbeeld hechtingsproblematiek. De CliniClowns kwamen hier op ons verzoek zes weken achter elkaar langs. Per bezoek bezochten ze twee groepen. Voor ons is zo’n reeks fijn, omdat veel van onze kinderen nieuwe en onverwachte gebeurtenissen spannend vinden. De meesten verwerken informatie wat trager, ze hebben meer tijd nodig om te wennen. Bij een eerste clownsbezoek kunnen ze daardoor een beetje teruggetrokken zijn, maar de week erna is er al meer herkenning. Je ziet dat ze er dan meer voor openstaan.

Verrassingseffect

Waar ze door gegrepen worden als de CliniCowns binnenkomen, verschilt per kind. Ze vinden allemaal wel iets interessant. De muziek, geluiden of zoiets simpels als een hoed die een van de clowns op heeft. Deze kinderen zitten vaak in een vaste structuur. De clowns trekken ze daar even uit. Het verrassingseffect, iets wat ze niet kennen, dat is zo goed voor ze. Ze leren dat een nieuwe situatie spannend en tegelijkertijd toch leuk kan zijn. Ze ontdekken ook dat je op een andere manier contact kunt maken.

Ik vind het altijd mooi om te zien hoe elk kind reageert. Van tevoren heb ik een beeld, die gaat het superleuk vinden, die zal wel terughoudend zijn. Dan is het zo mooi om te zien dat kindjes van wie je het niet verwacht er juist in op gaan. We worden elke keer weer verrast. Bij zo’n bezoek zitten wij aan de zijlijn, we laten de clowns en de kinderen volledig hun gang gaan, het brengt ons ook plezier om te zien wat het teweegbrengt.