‘Kinderen kunnen weer ademhalen’
“De CliniClowns zijn vaak de eerste mensen in een lange tijd die niets van deze kinderen moeten. Geen douane of politie die hen argwanend aankijkt en vragen stelt. Bij de CliniClowns mogen ze gewoon kind zijn.” Sharmaake (locatiemanager van verschillende noodopvanglocaties) vertelt over de vonk van plezier en ontspanning die hij ziet overslaan van de CliniClowns op gevluchte kinderen.
Sharmaake: “Wat is dit?, is de vraag die ik even zie in de ogen van de kinderen als ze CliniClowns Pom en Ot voor het eerst zien. Logisch; ze zijn soms nog maar een paar dagen in Nederland en weten niet wie de CliniClowns zijn. Maar die twijfel duurt twee tellen en dan gaan ze helemaal mee in de wereld van de clown. Ze spreken hun taal niet, maar een clown heeft dus echt geen taal nodig om contact te maken!”
Ellen: “Als ik in hun ogen kijk, zie ik inderdaad dat ze de situatie aftasten. Ben ik wel veilig bij jou?, zie ik ze denken. Ik zie ook in hun ogen dat ze al veel hebben meegemaakt. Maar razendsnel laten ze die reserve los en worden ze helemaal opgetild door het spel en het plezier. Eindelijk, ze zijn veilig en mogen weer kind zijn. Je voelt ruimte ontstaan, de kinderen kunnen weer ademhalen.”
Sharmaake: “Op onze noodopvanglocatie zitten gemiddeld 120 kinderen, in de leeftijd van nul tot achttien. Ze komen uit Gaza, Syrië, Somalië, Afghanistan of een andere brandhaard in de wereld. Dus dat het kinderen zijn die veel hebben meegemaakt, klopt helemaal. Ze lijken soms al zo volwassen door hun reis of door de ervaringen in het land waaruit ze zijn gevlucht. Daarom ben ik blij dat CliniClowns ons vroeg of ze voor onze kinderen mochten spelen. Heel graag! Laat ze weer kind zijn!”
Ellen: “Wat het spel hier iets anders maakt dan in het ziekenhuis of in een instelling, is dat je nog meer ervaart dat een kind gezien wil worden. Dus dat nemen we nadrukkelijk mee in ons spel. We maken een catwalk waar ieder kind op mag lopen om te shinen. Ik teken op ieder gezicht een mooie krulsnor. En de stagiair die lachend staat te kijken, krijgt er ook een. Ik zie jou. Je bent veilig, we zijn samen en kunnen lachen en ontspannen.”
Sharmaake: “Kinderen zijn spelende wezens. Ook kinderen die gevlucht zijn. En dat daar ruimte voor is, geeft ontspanning aan hen, maar ook bij ons als personeel en bij de ouders. De ouders zijn eerst ook altijd wat afwachtend. Maar zodra ze zien hoe hun kinderen genieten, laten ze zoveel spanning los. Ook zij kunnen ontspannen.”
Ellen: “Dat deze kinderen nog maar net in Nederland zijn, soms nog maar een dag, geeft ons een hele bijzondere rol. In hun allereerste ontmoeting met Nederland geven we hen iets wat vriendelijk, positief en vrolijk is. Ook zonder de taal zullen ze voelen: Jij hoort erbij. Ik hoop zo dat ze dat gevoel en die boodschap in hun hart meenemen.”
Sharmaake: “Dat voelen ze zeker! Dat positieve, goede gevoel start al bij het moment dat ze jullie zien binnenkomen. En dat gevoel slaat elke keer opnieuw over op de hele groep. Kinderen spelen met jullie, maar als jullie weg zijn ook met elkaar. Er is verbinding. Nog uren nadat de CliniClowns weg zijn, hangt die speelse energie en vriendschap in de lucht.”
Ellen: “We gaan inderdaad met veel high fives weg …”
Sharmaarke: “… en als beroemdheid! Ouders filmen vaak het spel en sturen die filmpjes naar hun familie thuis. Ellen, realiseer je je wel dat je op die manier echt wereldberoemd bent?”