‘We weten van elkaar wat er nodig is’

Aandacht en afleiding

Kleine Sten (bijna 2 jaar) zit op zijn ziekenhuisbed, veilig bij papa Ernst en mama Jolanda. Hij heeft een buisje in zijn neus voor sondevoeding. Door een plotselinge virusinfectie op zijn luchtwegen was hij dagenlang erg ziek. Hij was snotverkouden, had koorts en was erg benauwd. Gelukkig mag hij vanmiddag naar huis. Als CliniClowns Jop en Kers heel voorzichtig binnenkomen, is hij meteen alert. “Hij hield ze net al nauwlettend in de gaten toen ze door de gang liepen”, lacht zijn moeder. Al snel is het ijs gebroken, Sten durft zelfs het rode balletje uit Kers’ hand te pakken en gooit het op de grond. Zijn ogen glinsteren.

Hoge werkdruk

Chantal Guldemond, medisch-pedagogisch zorgverlener in het Haarlemse Spaarne Gasthuis, geniet altijd mee. “We vinden het zo fijn als de clowns komen. Ze geven kinderen én ouders aandacht en afleiding, dat is erg waardevol.” Chantal kan zich het ziekenhuis zonder clowns niet voorstellen. Ze ziet ze bijna als onderdeel van het team. “Door de hoge werkdruk is het voor ons niet altijd mogelijk iedereen uitgebreid aandacht te geven, al doen we wat we kunnen. Vandaag is ook zo’n hectische dag. Een fijne gedachte dat de CliniClowns Sten en zijn ouders die extra aandacht geven.”

Als onderdeel van een team van vier medisch pedagogisch zorgverleners, ondersteunt Chantal ouders en kinderen tijdens opnames, en begeleidt hen bij onderzoeken en ingrepen. ‘Haar’ ziekenhuis draagt de CliniClowns een warm hart toe. “Toen een van onze bestuursleden met pensioen ging, wilde hij geen cadeautjes, maar geld om daarmee instrumenten voor de CliniClowns aan te schaffen. Er staat hier nu een schatkist vol instrumenten van de clowns: klankschalen, trommels, echt van alles.”

Bruiloft

In de vijftien jaar dat ze dit werk doet, heeft ze veel clowns zien spelen. Sterker nog, in het Emma Kinderziekenhuis, waar ze voorheen werkte, trouwde ze ooit met clown Toffie. Lachend: “Ik vergeet dat moment echt nooit meer. De clowns speelden in een zaal vol pubers. Voordat ik het wist had ik een doek om mijn hoofd, mijn sluier, en was ik de bruid. Die tieners lagen dubbel.”

Mooie afsluiting

Voordat de clowns in het Spaarne spelen, spreekt Chantal of een van haar collega’s de aanwezige kinderen met hen door. De informatie wordt summier op handige kleine briefjes genoteerd, die de clowns makkelijk bij zich kunnen steken. Aan alles is gedacht.

“We hebben een fijne warme band”, zegt Chantal. “We weten van elkaar wat er nodig is. Soms is het alleen al voor de ouders belangrijk dat even aan hen wordt gedacht.”
Jolanda, de moeder van Sten, beaamt dat. “Dit was ook voor ons een fijn moment in een heftige week. Ik werk zelf in dit ziekenhuis op de Intensive Care, nu zie ik pas wat de clowns hier betekenen. Heel goed dat ze er zijn, een mooiere afsluiting van een rotweek hadden we niet kunnen hebben.”